νεολαία ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

Αυτές τις ημέρες κατατίθεται στην βουλή ο νόμος για το Πανεπιστήμιο Δυτική Αττικής¹, που σ’ αυτόν προβλέπονται και άλλες διατάξεις για την τριτοβάθμια. Το ΠΔΑ² εναρμονίζεται με τον Νόμο Γαβρόγλου, που ψηφίστηκε το καλοκαίρι και υλοποιείται από 1/1/2018. Με τις αλλαγές που φέρνει η συγχώνευση ΤΕΙ Αθήνας-ΤΕΙ Πειραιά είναι η συγχώνευση σχολών από 7 σε 5 και οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων από 37 σε 27. Με διάτρητο τρόπο καθορίζεται ποια τμήματα θα συγχωνευτούν, καταργηθούν ή θα κλείσουν, αυτό καθορίζεται μέσω των αξιολογήσεων για τα ιδρύματα, εσωτερικών και εξωτερικών. Μετέωρο παραμένει το ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι υπάρχοντες απόφοιτοι θα εισαχθούν στα νέα διαμορφωμένα τμήματα που φέρνει η συγχώνευση, ενώ καμία εγγύηση δεν υπάρχει από πλευράς Υπουργείου και διοικήσεων των δύο ιδρυμάτων για αύξηση της χρηματοδότησης στο νέο Πανεπιστήμιο. Στο νέο ίδρυμα υπάγεται ο υπάρχον κτιριακός και τεχνολογικός εξοπλισμός και το προσωπικό των δυο ΤΕΙ. Υπάρχει δικαίωμα επιλογής οι ήδη φοιτητές/ριες των ΤΕΙ Αθήνας-Πειραιά να επιλέξουν εάν θέλουν να πάρουν πτυχίο ΤΕΙ, με υποβολή έγκρισης -μη ανακλητής- μέχρι 30/9/2018, ή να κάνουν έγκριση για να αποκτήσουν πτυχίο ΑΕΙ, με μια ειδική επιτροπή τμήματος αποτελούμενη από μέλη ΔΕΠ, που θα καθορίσει τον αριθμό των νέων μαθημάτων. Αντίστοιχα, θα αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών και οι νέοι απόφοιτοι του Λυκείου θα εισάγονται στα νέα τμήματα του ΠΔΑ, θα παίρνουν πτυχίο ΑΕΙ και στο μηχανογραφικό τους θα δουν να συμπεριλαμβάνονται τα νέα τμήματα.

Με διαδικασίες fast track το Υπουργείο θέλει να γίνει το ΠΔΑ και αυτό φάνηκε πολλές φορές από τις υποσχέσεις του Υπουργού. Στην μεταβατική εποχή του νέου Ιδρύματος θα υπάρχει μια διοικούσα επιτροπή που θα καθορίσει τις εκλογές και την σύσταση των νέων οργάνων του όπως: Πρυτανεία, σύγκλητος, πρόεδροι σχολών, συγχωνεύσεις τμημάτων. Το υπάρχον εκπαιδευτικό προσωπικό κατακτά τις ήδη θέσεις και αρμοδιότητες που προβλέπονται για τους καθηγητές σ’ ένα πανεπιστήμιο, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις για τους έκτακτους συνεργάτες των ιδρυμάτων που ένα μέρος θα προσληφθεί στο νέο ίδρυμα σε σχέση με το εάν έχουν διδακτορικό τίτλο σπουδών. Το νέο πανεπιστήμιο θα φέρει και διετή προγράμματα σπουδών για απόφοιτους ΕΠΑΛ με δωρεάν πρόσβαση. Θα έχουν αυτά μια ειδική επιτροπή με ανάλογες αρμοδιότητες για το καθορισμό των προγραμμάτων σπουδών και τα πιστοποιητικά που θα κατοχυρώνει.

Από τις εξελίξεις που έρχονται κατανοεί κανείς τι φέρνει το Νέο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής που είναι πλήρως εναρμονισμένο με τον Νόμο Γαβρόγλου. Με βάση τις περικοπές και την λιτότητα που έχουν φέρει τα μνημόνια προωθείται ο πλήρης «εξορθολογισμός» των ιδρυμάτων. Μια συγχώνευση των δύο ιδρυμάτων που γίνεται για δημοσιονομικούς λόγους μειώνει κονδύλια για την παιδεία πηγαίνοντας τα για πολεμικούς εξοπλισμούς και για το χρέος. Οι ανάγκες μας δεν καλύπτονται και με τις επιταγές του Νόμου για την Τριτοβάθμια θα εναρμονίζονται τα ιδρύματα πλήρως με τις ανάγκες του κεφαλαίου και της αγοράς. Με τον Νόμο Γαβρόγλου εισχωρούν όλο και πιο πολύ οι επιχειρήσεις στις δομές και στην λειτουργία του ιδρυμάτων εκμεταλλευόμενοι/ες την τζάμπα έρευνα και εργασία των φοιτητών. Τέτοιες αντίστοιχες ρυθμίσεις υπάρχουν και για την λειτουργία των διετών προγραμμάτων σπουδών μαζί, αντίστοιχα, με την ένταξη σ’ αυτά χορηγιών για την κάλυψη των χρηματικών κενών τους. Ενώ, πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις γίνονται με κριτήρια σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου και υποβαθμίζονται επιστημονικά πεδία που δεν βγάζουν κέρδος ή γίνεται απόσβεση κέρδους σε πιο αργό διάστημα. Οι συγχωνεύσεις «κουμπώνουν» μαζί με τα νέα προγράμματα σπουδών που φέρνουν είτε την πλήρη εξειδίκευση ή την πλήρη γενίκευση, την μετακίνηση μαθημάτων από τον προπτυχιακό κύκλο σπουδών στα μεταπτυχιακά, που εντείνονται και είναι επί πληρωμή, την εντατικοποίηση των σπουδών και τον κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων.

Όλα αυτά οδηγούν σε απόφοιτους πιο ευέλικτους και πειθήνιους, φθηνούς και εξατομικευμένους. Ενώ, θα αυξηθούν οι απόφοιτοι πολλαπλών ταχυτήτων με την δημιουργία του Κέντρου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που σ’ αυτό υπάγονται τα διετή προγράμματα και την δυναμική που παίρνουν όλο και περισσότερο τα μεταπτυχιακά. Αντίστοιχα, οι αλλαγές αυτές κάνουν απόφοιτους όλο και πιο εξειδικευμένους και η υψηλή ανεργία οδηγεί πια την πλειοψηφία των αποφοίτων σε ένα συνεχόμενο και διαρκές κυνήγι προσόντων, πτυχίων και πιστοποιητικών. Ακόμη, ενισχύεται η ιδιωτικοποίηση των ιδρυμάτων, οι ταξικοί φραγμοί, που το ΠΔΑ φέρνει από του χρόνου μείωση των εισακτέων, και η όλο και πιο εντεινόμενη νεοφιλελεύθερη επέλαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με το άλλοθι του ότι «λεφτά δεν υπάρχουν» η κυβέρνηση κάνει κανονικότητα τις αλλαγές αυτές που συγκλίνουν με την καπιταλιστική αναδιάρθρωση και την αστική στρατηγική για την εκπαίδευση, όπως προβλέπονται από τους νόμους για την παιδεία, τους κανονισμούς της ΕΕ και τις ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ. Αυτό που συμβαίνει στα ΤΕΙ της Αττικής είναι πείραμα για να γίνει και στα υπόλοιπα ΤΕΙ, που θα γίνουν είτε πανεπιστήμια ή θα συγχωνευθούν με τα ήδη υπάρχοντα ΑΕΙ, και η «ανωτατοποίηση» αυτή γίνεται με σκοπό να πέσουν όλο και πιο πολύ τα δικαιώματα όλο των αποφοίτων προς τα κάτω, με την εναρμόνιση πτυχίων ΑΕΙ-ΤΕΙ στην εργασιακή ανασφάλεια και στην αποξένωση-τεμαχισμό του γνωστικού αντικειμένου μέσω των skills απέναντι στην κριτική αντίληψη για την γνώση/επιστήμη.

Πέραν από αυτά, οι αλλαγές δεν έγιναν νωρίτερα και υπήρξε πίεση από τους φοιτητές μέσω των συλλογικών τους διαδικασιών να μην γίνουν όλα όσα προβλέπονταν αρχικώς από το Υπουργείο Παιδείας. Πολλά από τα τμήματα που θα συγχωνεύονταν θα παραμείνουν αυτόνομα. Αυτή αποτελεί μια μικρή νίκη που θα πρέπει να απλωθεί στο τωρινό διάστημα, όσο πιο δυνατόν γίνεται. Οι φοιτητικοί σύλλογοι ΣΕΥΠ, ΣΓΤΚΣ έδειξαν με τις Γενικές τους Συνελεύσεις ότι μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί στα σχέδια του υπουργείου και των διοικήσεων των δύο ιδρυμάτων. Ακόμη, πρέπει να εκκινήσουν οι προσπάθειες αυτές και στις άλλες σχολές των δύο ΤΕΙ. Είναι σκόπιμο να συντονιστούν οι σύλλογοι σε μια αποφασιστική μάχη διαρκείας, μ’ έναν μαχητικό τρόπο διεκδίκησης και με μαζική συμμετοχή των φοιτητών. Αντίστοιχα, πρέπει να γίνει θρυαλλίδα για ένα φοιτητικό κίνημα που θα συνολικοποιεί τις αντιστάσεις, διότι η αναδιάρθρωση περνάει με διαφορετικό ρυθμό και τρόπο ανά ίδρυμα, και με αιχμές θα στρατεύεται κόσμο στον αγώνα. Σε μια μάχη, που δεν είναι χαμένη, το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να ενωθεί με τους εργαζόμενους και να αγωνιστούν από κοινού για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που στο φόντο της κρίσης του κεφαλαίου και της οικονομικής στασιμότητας χάθηκαν και όπου οι νεότερες γενιές παραμένουν μετέωρες σε όλο και πιο δυσμενείς όρους εργασίας, ζωής και αξιοπρέπειας. Με συλλογικές μορφές οργάνωσης και αγώνα μπορούμε να τους ανατρέψουμε και να σπάσουμε την βιτρίνα της συναίνεσης και του κομφορμισμού, να αντιπαραβάλουμε αιτήματα και πρόταση απέναντι στην βολή, στα λίγα δικαιώματα ή/και στον καριερισμό. Αυτά αλλάζουν μέσω των συλλογικών αγώνων και μορφών διεκδίκησης. Εν προκειμένω, ως αιχμές το φοιτητικό κίνημα, και με την δυναμική που αναπτύσσεται εντός φοιτητών ΤΕΙ, προτείνει:

Καμία συγχώνευση/κατάργηση τμημάτων και ιδρυμάτων

Ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου και των αντιεκπαιδευτικών νόμων-κανονισμών

Ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με κατοχυρωμένο όλα τα επαγγελματικά-εργασιακά δικαιώματα σαυτό

Ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση και ελεύθερη πρόσβαση στις σχολές

Καμία σκέψη για δίδακτρα και διάλυσης της δημόσιας-δωρεάν παιδείας

Αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και όχι λεφτά για το χρέος

Ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας, κανένας φοιτητής/τρια έξω από εστίες