Από εδώ και εμπρός άσυλο παντού, ντου σε κυβέρνηση, υπουργείο, διοικήσεις!

Η νέα κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο στις 29 Ιούλη για την κατάργηση του ασύλου. Με διαδικασία express προσπαθεί να βάλει ταφόπλακα στον φοιτητικό συνδικαλισμό και στους κοινωνικούς αγώνες εντός πανεπιστημίου. Το πανεπιστημιακό άσυλο στοχοποιείται εδώ και χρόνια ως «χώρος βίας και ανομίας» αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη. Όσοι αγανακτούν για το άσυλο ανομίας, ξεχνούν να αναφέρουν την υποχρηματοδότηση, τις εργολαβίες και τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικό, διοικητικό και  ερευνητικό προσωπικό ή τις συμβάσεις σε συνθήκες γαλέρας. Δεν λένε κουβέντα δηλαδή για τα αληθινά προβλήματα του πανεπιστημίου.

Κυβέρνηση, κανάλια και πρυτανικές αρχές προσπαθούν να συκοφαντήσουν το άσυλο και να διαμορφώσουν μια πλαστή εικόνα για τον κοινωνικό χώρο του πανεπιστημίου. Παραληρώντας περί «ανομίας» προσπαθούν να συνδέσουν τις αγωνιστικές αποφάσεις των Φ. Συλλόγων, τις μαχητικές μορφές πάλης των φοιτητών και την έντονη διαπάλη εντός σχολών με τις πιάτσες και το ναρκεμπόριο. Τα φαινόμενα τα οποία επικαλούνται είναι ναι μεν πραγματικά, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με το άσυλο. Η αστυνομία μεταφέρει τις πιάτσες όπως την βολεύει κάθε φορά ούτως ώστε να μην διαταράσσεται η εικόνα της καθαρής, ήσυχης, τουριστικής πόλης και το πρόβλημα φυσικά δεν αντιμετωπίζεται ποτέ. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που υπάρχουν πιάτσες εμπορίου ναρκωτικών έξω από σχολές. Αυτό γίνεται για να διασυρθεί το άσυλο στα μάτια των εργαζομένων, των φοιτητών και της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, είναι μια ακόμη καλή ευκαιρία για να ποινικοποιηθεί ο τοξικομανής και να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των ναρκωτικών κατασταλτικά.

Η αφήγηση ότι οι σχολές είναι «άντρο ανομίας και εγκληματικότητας» συνδέεται με μια σκληρή κατασταλτική ατζέντα από μεριάς κυβέρνησης ΝΔ. Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι αναπαράγεται συνολικά μια συγκεκριμένη «μονότονη εικόνα» περί κοινωνικής ανασφάλειας για να γίνει ανεκτή η αστυνομοκρατία και το επιχειρησιακό αστυνομικό σχέδιο «της μηδενικής ανοχής». Αυτή είναι μια τακτική του κράτους για να προλαβαίνει τις ενδεχόμενες αντιδράσεις της νεολαίας και των εργαζομένων απέναντι στις πολιτικές του. Η ένταση της καταστολής εντός σχολών στο κέντρο των πόλεων δηλώνει και την πρόθεση των από πάνω για «εξευγενισμένες» πόλεις απροσπέλαστες για την πληττόμενη πλειοψηφία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συζήτηση για μεταφορά της αρχιτεκτονικής στην πολυτεχνειούπολη και η μετατροπή του κάτω Πολυτεχνείου σε μουσείο.

Η κατάργηση του ασύλου επιδιώκεται ούτως ώστε να περάσουν πιο εύκολα οι διαγραφές φοιτητών που έχουν περάσει τα ν+2 έτη, η σύνδεση της έρευνας και των σπουδών με την αγορά, η απαξίωση των πτυχίων, η ολοένα και πιο έντονη επιχειρηματική λειτουργία και η μείωση των εισακτέων. Γι΄αυτό θέλουν σχολές όπου η αστυνομία θα μπορεί να παρεμβαίνει για να τσακίζει όποιον μπαίνει εμπόδιο σε αυτές τις επιδιώξεις δηλαδή θέλουν ένα αποδυναμωμένο φοιτητικό κίνημα που δεν θα τους ενοχλεί. Όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί αρκετά πρόσφατα. Τρανταχτά παραδείγματα ήταν με την κατάργηση του ασύλου με τον νόμο Διαμαντοπούλου τα λοκ άουτ στο Εκπα το 2014 από τον τότε πρύτανη και μετέπειτα βουλευτή της ΝΔ, τον Φορτσάκη.

Κατάργηση του ασύλου σημαίνει και  μεγαλύτερος αυταρχισμός από τις διοικήσεις και εντατικοποίηση των προγραμμάτων σπουδών. Αυτό υποδηλώνει και τι αποφοίτους θέλει η αγορά και το κεφάλαιο. Θέλουν απόφοιτους υποταγμένους σε επίπεδο συλλογικών αναπαραστάσεων και πολιτικής αντίληψης αλλά και ευέλικτους σε επίπεδο επαγγελματικών δικαιωμάτων και εργασιακής προοπτικής. Απόφοιτους που θα έχουν σκυμμένο το κεφάλι και θα ανταγωνίζονται τον διπλανό τους. 
Δεν πρέπει να ξαφνιαζόμαστε που η κυβέρνηση ΝΔ έρχεται φορτσάτη για να πάρει την ρεβάνς της πάνω στην υποχώρηση της δυναμικής του κινήματος των τελευταίων χρόνων. Η πρώην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ της έστρωσε τον δρόμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε το άσυλο με διάταξη κοντά στα πρότυπα του νόμου Γιαννάκου. Πρόσθεσε μάλιστα και την αόριστη διατύπωση για «αυτεπάγγελτη παρουσία της αστυνομίας εάν απειλείται η ανθρώπινη ζωή» που στοχεύει στην πραγματικότητα απέναντι στο φοιτητικό κίνημα. Έπειτα υπήρξε το πόρισμα του Παρασκευόπουλου, ως πρώην υπουργού δικαιοσύνης, που συνδέει τους αγώνες των φοιτητών με τις πιάτσες των ναρκωτικών ως δύο ισάξιες “άνομες ενεργειες”. Ταυτόχρονα, το πόρισμα προσπαθούσε να διευθετήσει το ζήτημα χωροταξικά, ορίζοντας τον φοιτητικό σύλλογο ως ένα κτίριο ή δωμάτιο της σχολής μέσα στο οποίο οι φοιτητές θα μπορούν ανενόχλητοι αλλά σε συνεννόηση με την διοίκηση να κάνουν… την επανάσταση τους.

Όσο και εάν μπορεί να περάσει εντός καλοκαιριού η κατάργηση του ασύλου με τις σχολές κλειστές δεν σημαίνει ότι ο αγώνας «λήγει» και οι αγωνιζόμενοι «πάνε διακοπές και βλέπουν τι θα κάνουν από Σεπτέμβρη». Η πρώτη απάντηση του κινήματος ήταν εντυπωσιακή. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι βγήκαν στον δρόμο την Τρίτη 23/7 δείχνοντας στην κυβέρνηση ότι το κίνημα είναι εδώ για να της φράξει τον δρόμο. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε και να κλιμακωσουμε τις κινητοποιήσεις μας.

Η υπεράσπιση του ασύλου δεν έγκειται γενικά «στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών» αλλά  είναι η υπεράσπιση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης εντός των σχολών, της αυτοοργάνωσης των φοιτητικών συλλόγων, της ανεξαρτησίας τους από υπουργεία και διοικήσεις. Είναι μάχη για την επανοικειοποίηση των σχολών από τους ίδιους τους φοιτητές με πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Χρειάζεται ένα ανασυγκροτημένο φοιτητικό κίνημα με κοινό βηματισμό για να μην απονομιμοποιηθεί το άσυλο και η προστασία του από τον κόσμο των σχολών, ως μαζικό αγωνιστικό μπλοκ που θα απαντήσει συνολικά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και θα προβάλει τις ανάγκες και τα δικαιώματα του.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ!



Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.