ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ


Μπορεί το σύνθημα «το Πολυτεχνείο πιο επίκαιρο από ποτέ» να έχει καταντήσει μία απλή κοινοτοπία, ωστόσο το φετινό τριήμερο του πολυτεχνείου αποτέλεσε για αρκετούς/ες από τους/ις αγωνίστ(ρι)ες που το πλαισίωσαν, την πιο άμεση αντανάκλαση των καθημερινών τους αγώνων. Από την μία μεριά η μεγάλη πορεία της Κυριακής και η ζωντάνια των επετειακών εκδηλώσεων του τριημέρου ήρθαν σαν συνέχεια των αγώνων που δίνει το φοιτητικό κίνημα απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την όξυνση της κρατικής καταστολής που την συνοδεύει. Από την άλλη, η προσφυγή δεκάδων προσφυγ(ισσ)ων στον χώρο του Πολυτεχνείου το απόγευμα της Τετάρτης, η δημόσια άρνησή τους μέσω πολιτικού κειμένου να επιστρέψουν στα κολαστήρια των hot spot, η εγκατάστασή τους στο κτ.Γκίνη με δεκάδες άλλους αλληλέγγυους και η αλληλεπίδρασή με τους φοιτητικούς συλλόγους, συνέθεσαν ένα πολιτικό γεγονός με ιδιάζουσα πολιτική σημασία και άμεση σχέση με την ανάπτυξη των κινημάτων αλληλεγγύης σε μετανάστες/πρόσφυγες και καταλήψεις, τα οποία επίσης βρίσκονται στην επικαιρότητα.
Μία επικαιρότητα που περιλαμβάνει το βάθεμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής από πλευράς της νέας κυβέρνησης. Δεν ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η κύρια υπεύθυνη για το πειθαρχικό σύστημα των δεκάδων hot spots και camps που χτίστηκαν σε όλη την επικράτεια στην βάση της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας(2016) και στα οποία αυτή τη στιγμή ζούν υπό άθλιες συνθήκες χιλιάδες άνθρωποι ενώ αρκετοί είναι και αυτοί που έχουν χάσει την ζωή τους (με πιο τρανταχτό παράδειγμα τους νεκρούς στην Μόρια τον περασμένο Σεπτέμβρη). Δεν ξεχνάμε ότι είναι υπεύθυνη για το ιδιωτικοποιημένο κράτος πρόνοιας των ΜΚΟ, για την τεράστια γραφειοκρατία στην διαδικασία  χορήγησης ασύλου, την παρουσία της FRONTEX και της συνοριοφυλακής που είναι συνυπεύθυνες για τον πνιγμό χιλιάδων. Η νέα κυβέρνηση μετέφερε την διαχείριση του «μεταναστευτικού» στο Υπ. «Προστασίας του Πολίτη», έκανε ακόμα πιο δύσκολη την χορήγηση ΑΜΚΑ για τον πληθυσμό των προσφύγων/μεταναστών, εκκενώνει με διαδικασίες fast track όσες καταλήψεις στέγης είχαν αφήσει οι προκάτοχοί της και εκκινεί διαδικασίες επαναπροωθήσεων μετά και την αλλαγή της νομοθεσίας περί χορήγησης ασύλου. Στον σχεδιασμό της ταυτόχρονα είναι η δημιουργία νέων κλειστών κέντρων κράτησης, δηλαδή φυλακών, σε όλη την επικράτεια και η περαιτέρω ενίσχυση της συνοριοφυλακής και της FRONTEX.
Το δόγμα “Νόμος και Τάξη” της κυβέρνησης Ν.Δ έχει ένα ειδικό βάρος όσον αφορά τους πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες. Οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται ως απειλή για το ελληνικό κράτος. Απαγορεύεται να έρθουν σε επαφή μαζί τους οι ντόπιοι πολίτες, πόσο μάλλον το οργανωμένο κίνημα. Έτσι δεν προβλέπεται να καλύπτονται από τις παροχές παιδείας και υγείας. Εκδιώχνονται από τις καταλήψεις στέγης, δηλαδή τα κτίρια μέσα στον αστικό ιστό που δεν χρησιμοποιούνταν για χρόνια, και μεταφέρονται σε κλειστά κέντρα κράτησης στην επαρχία και πολλοί/ες από αυτούς απελαύνονται. Οι πρόσφυγες για το ελληνικό κράτος δεν έχουν δικαιώματα και ελευθερία να ορίσουν και να οργανώσουν την ζωή τους. Είναι απλά αριθμοί, μία επικίνδυνη μάζα που πρέπει να οριοθετηθεί και να διαχειριστεί.
Οι πρόσφυγες που έφτασαν στο κάτω Πολυτεχνείο στις 14/11/2019 αρνήθηκαν επί της ουσίας αυτό το ρόλο. Δεν δέχτηκαν να πάνε στην Αμυγδαλέζα αλλά πάλεψαν να επιστρέψουν στο κέντρο της Αθήνας, εκεί που ζούσαν μέχρι πριν την εκκένωση της κατάληψης Clandestina στην οδό Μπουμπουλίνας, γνωρίζοντας ότι η κατάσταση στην Αμυγδαλέζα είναι τραγική. Βρήκαν καταφύγιο στο κατειλημμένο από τους φοιτητικούς συλλόγους Πολυτεχνείου μέχρι να βρουν που θα εγκατασταθούν. Πρόκειται στην πλειοψηφία τους για οικογένειες με μικρά παιδιά που έχουν ανάγκη για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Το πανεπιστημιακό άσυλο ανήκει σε όλο το λαό, το φοιτητικό, τον εργαζόμενο και τον προσφυγικό. Το φοιτητικό κίνημα επομένως πρέπει να υψώσει τείχος προστασίας γύρω από όλους όσοι βρίσκουν καταφύγιο εντός του πανεπιστημιακού ασύλου και να αγωνιστεί μαζί τους για τα δικαιώματά τους.
Το αντικαπιταλιστικό κίνημα στις γειτονιές, τους εργασιακούς χώρους, τις σχολές είτε θα είναι συμπεριληπτικό και θα εγκολπώσει τους πρόσφυγες, είτε θα μείνει στην αποσπασματική αλληλεγγύη και δεν θα είναι αναποτελεσματικό. Κάθε γωνιά του πλανήτη, κάθε γειτονιά ανήκει σε αυτούς που ζουν και αγωνίζονται σε αυτές. Έτσι, το περιβόητο ζήτημα του προσφυγικού θα λυθεί μόνο με κοινούς αγώνες ντόπιων και προσφύγων. Πρέπει να αγωνιστούμε από κοινού για ανοιχτά σύνορα και για κοινωνικά, πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας. Χρειάζεται να συγκρουστούμε ολομέτωπα με τον εθνικισμό και να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα στην ατομική ιδιοκτησία που τυχοδιωκτικά αφαιρεί το δικαίωμα στέγασης σε εκατοντάδες ανθρώπους που ζουν σε καταλήψεις. Δεν πρέπει να γραφτεί η ιστορία με εμάς να είμαστε εκείνοι και εκείνες που επιτρέψαμε τα χιλιάδες ταξικά μας αδέρφια να πνίγονται στο Αιγαίο και να φυλακίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

    Σύνορα ανοιχτά για όλους τους καταπιεσμένους. Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και προσφύγων
      Υπεράσπιση των καταλήψεων στέγης
      Στήριξη και ενθάρρυνση της αυτοοργάνωσης των προσφύγων/μεταναστών
 Σύγκρουση με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δίνουμε την μάχη στην πράξη για να καταργηθεί ο κλειστός χαρακτήρας όλων των κέντρων κράτησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.