Απαιτούμε πραγματικό άνοιγμα των σχολών. Διεκδικούμε συλλογικά ό,τι μας ανήκει!

        Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός νέου lockdown καθώς τα κρούσματα του κορονοϊού ανεβαίνουν επικίνδυνα και το σύστημα υγείας πλησιάζει στα όρια που μπορεί να αντέξει. Τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση έχει πάρει μια σειρά αποφάσεων οι οποίες εκ πρώτης όψεως φαίνονται αντιφατικές: πρώτα δίμηνο lockdown, έπειτα πλήρες άνοιγμα για τον τουρισμό, ανοίγει τα σχολεία με πάνω από 20 άτομα ανά τάξη ενώ συγχρόνως βάζει όριο 9 άτομα στις πλατείες, δίνει 10 δισ. ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς, αλλά μηδέν ευρώ για την υγεία. Ουσιαστικά όμως δεν υπάρχει καμία αντίφαση στην πολιτική της. Πρόκειται για την απροκάλυπτη στήριξη της κυβέρνησης στο κεφάλαιο και τους εργοδότες και την επιβάρυνση του λαού με τα βάρη της κρίσης. Για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αντί να δοθούν λεφτά για την υγεία, για τους εργαζόμενους που βρέθηκαν χωρίς δουλειά, για τις δημόσιες συγκοινωνίες κ.ο.κ, η κυβέρνηση  προχωρά στην παράλυση των κοινωνικών και πολιτικών δραστηριοτήτων αυξάνοντας τον πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο στις μάζες (κλείσιμο σχολών, απαγόρευση συγκεντρώσεων, πρόσληψη σωμάτων ασφαλείας, χρηματοδότηση ΜΜΕ). Παράλληλα, τροφοδοτεί ένα αντιεπιστημονικό ψεκασμένο ρεύμα στην κοινωνία που καθοδηγείται από την ακροδεξιά, αφού οι υγειονομικές οδηγίες που δίνει η Πολιτική Προστασία και η Επιτροπή των - εγκάθετων - Επιστημόνων, είναι ανεπαρκείς ή/και αντικρουόμενες (βλ. χρήση μάσκας, ανοχή στην εκκλησία, άνοιγμα σχολείων).

Η ανακοίνωση του υπουργείου παιδείας για το άνοιγμα των πανεπιστημίων δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε το προηγούμενο εξάμηνο. Στις σχολές θα πραγματοποιούνται μόνο τα εργαστηριακά μαθήματα και εκείνα με εγγεγραμμένα έως 50 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μαθημάτων θα πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως. Έτσι η κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει τον ελέφαντα στο δωμάτιο, την ανάγκη δηλαδή να γίνουν προσλήψεις και να αναβαθμιστούν οι υποδομές των πανεπιστημίων, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για το ασφαλές και πραγματικό άνοιγμά τους. Ταυτόχρονα, εκπληρώνει και την πάγια πολιτική της στόχευση για αδρανοποίηση των φοιτητικών συλλόγων. Φυσικά αυτό πάει χέρι-χέρι με τον διακαή πόθο της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για πανεπιστήμια «καθαρά» από συνδικαλισμό και για Φοιτητικούς Συλλόγους χωρίς συλλογικές διαδικασίες. Πράγματι, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας στα πανεπιστήμια, που συνήθως μας χορταίνει με άφθονες προτάσεις και ανακοινώσεις, όλους αυτούς τους μήνες αρκείται στο να χειροκροτεί τις επιλογές της κυβέρνησης.

Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες πρέπει να διεκδικήσουν το πραγματικό άνοιγμα των σχολών, δηλαδή προσλήψεις και αναβάθμιση των υποδομών. Δεν θα πρέπει να αφήσουν την περαιτέρω υπονόμευση της δημόσιας εκπαίδευσης και την αντικατάσταση της με μία στείρα ιντερνετική διαδικασία. Δεν θα πρέπει να κάτσει ο καθένας πίσω από την οθόνη του προσπαθώντας μόνος να ανταπεξέλθει στους εξαντλητικούς ρυθμούς σπουδών που έχουν διαμορφωθεί. Κυρίως όμως, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες θα πρέπει να διεκδικήσουν ανοιχτές σχολές που θα είναι ζωντανοί χώροι συλλογικότητας και αγώνα, ζωντανοί κοινωνικοί και πολιτικοί χώροι.

Δεν ζητάμε άνοιγμα των σχολών απλά για να γίνουν τα μαθήματα κανονικά. Θέλουμε ο χώρος των σχολών να γίνει ένα σημείο συνάντησης για τη νεολαία που υφίσταται τις συνέπειες της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, και να παλέψει για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής. Πρέπει να πάμε κόντρα στην κυβέρνηση η οποία προτείνει την κοινωνική αποβλάκωση μέσα στην καραντίνα ως πολιτική διαχείρισης της πανδημίας ενώ δεν έχει δώσει δραχμή για την ενίσχυση της κρατική υγείας. Μας θέλει μπροστά από την τηλεόραση για να μας ταΐζει όλη μέρα “ατομική ευθύνη”, εθνικισμό και ρατσισμό. Σε μία συγκυρία που όλοι και όλες φοβόμαστε για την υγεία την δική μας αλλά και για την μελλοντική μας επιβίωση ως εργαζόμενοι/ες, πρέπει να οργανώσουμε την συλλογική μας αντεπίθεση. Δεν μας αρκούν τα ημίμετρα. Απαιτούμε πραγματικό άνοιγμα των σχολών. Διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει στα αμφιθέατρα, στον δρόμο, στις γειτονιές και παντού.

●     Αύξηση της χρηματοδότησης σε παιδεία και υγεία

●     Προσλήψεις προσωπικού για διδασκαλία και καθαριότητα σε όλες τις σχολές.

●     Επέκταση και αναβάθμιση των υποδομών των ιδρυμάτων.

●     Ανοιχτές σχολές για τη νεολαία και τους αγώνες της.

●     Καμία ατομική ευθύνη, διεκδικούμε συλλογικά ό,τι μας ανήκει!